भक्तांवर डिजिटल जासूसी आणि यौन शोषण करणारा पुण्यातील भोंदूबाबा!

हे प्रकरण पुण्यातील बावधन परिसरात उघडकीस आले, जिथे प्रसाद तामदार याने आपला आश्रम स्थापन केला होता. तो भक्तांना ज्योतिषशास्त्र आणि काळ्या जादूच्या नावाखाली समस्यांचे निराकरण करण्याचे आश्वासन देत होता. पण प्रत्यक्षात, त्याने तंत्रज्ञानाचा गैरवापर करून भक्तांचे शोषण केले.

प्रकरणाची पार्श्वभूमी: कसा उघड झाला हा गुन्हा?

पुण्यातील बावधन पोलिस स्टेशनमध्ये २८ जून २०२५ रोजी एका ३९ वर्षीय रिअल इस्टेट व्यावसायिकाने तक्रार दाखल केली. या तक्रारीनुसार, प्रसाद तामदार याने त्याच्या फोनमध्ये गुप्त ॲपइन्स्टॉल करून त्याच्या खासगी आयुष्यावर नजर ठेवली आणि त्याला अश्लील कृत्यांसाठी प्रवृत्त केले. यानंतर, आणखी १५ तरुणांनी पुढे येऊन तामदारविरोधात तक्रारी दाखल केल्या. पोलिसांनी तपास सुरू केला असता, तामदार हा चार्टर्ड अकाउंटंट असून, त्याने आपल्या ज्ञानाचा आणि तंत्रज्ञानाचा गैरवापर करून भक्तांना फसवल्याचे उघड झाले. त्याने भक्तांना भयभीत करण्यासाठी “ग्रहदोष” आणि “आध्यात्मिक जागृती” यासारख्या संकल्पनांचा वापर केला.

भोंदूबाबाची कार्यपद्धती: तंत्रज्ञान आणि अंधश्रद्धेचा संगम

प्रसाद तामदार याची कार्यपद्धती अत्यंत सुनियोजित आणि धूर्त होती. तो भक्तांना आपल्या प्रभावाखाली आणण्यासाठी खालील पद्धती वापरत होता:

१. गुप्त ॲपद्वारे जासूसी

तामदार भक्तांना त्यांच्या मोबाइल फोनमध्ये एक खास ॲप डाउनलोड करण्यास सांगत होता. हे ॲप त्यांना त्यांच्या फोनवर पूर्ण नियंत्रण देत होते. या ॲपद्वारे तो त्यांच्या खासगी क्षणांचे रेकॉर्डिंग करत होता आणि त्यांचे कॉल, मेसेजेस आणि कॅमेरा ॲक्सेस करत होता.

२. भक्तांना भयभीत करणे

तो भक्तांना सांगत होता की, त्यांच्या आयुष्यातील अडचणी “ग्रहदोषां”मुळे येत आहेत आणि त्यांना दूर करण्यासाठी विशेष पूजा किंवा मंत्रांचा जप करावा लागेल. यासाठी तो त्यांना बंद डोळ्यांनी मंत्र जपण्यास सांगत होता, ज्यावेळी तो गुप्तपणे त्यांच्या फोनवर ॲप इन्स्टॉल करत होता.

३. यौन शोषण आणि आर्थिक फसवणूक

तामदार याने भक्तांना अश्लील कृत्यांसाठी प्रवृत्त केले, ज्यामध्ये त्यांना वेश्यागमनासारख्या कृत्यांसाठी प्रोत्साहन देणे समाविष्ट आहे. यासोबतच, त्याने भक्तांकडून “आध्यात्मिक आश्रमासाठी दान” म्हणून मोठ्या रकमा उकळल्या. एका तक्रारदाराकडून त्याने १५,००० रुपये घेतल्याचे उघड झाले आहे.

४. नशेचा वापर

काही तक्रारींनुसार, तामदार भक्तांना नशा देऊन त्यांच्यावर अप्राकृतिक कृत्ये करत होता. यामुळे भक्त मानसिक आणि शारीरिकदृष्ट्या शोषित होत होते.

पोलिस कारवाई आणि कायदेशीर बाबी:

पिंपरी-चिंचवड पोलिसांनी तामदारला २८ जून २०२५ रोजी अटक केली. त्याच्याविरोधात भारतीय न्याय संहितेच्या (BNS) संबंधित कलमांखाली आणि महाराष्ट्र मानवी बलिदान आणि इतर अमानुष, अघोरी प्रथांविरुद्ध प्रतिबंध आणि निर्मूलन कायदा, २०१३ अंतर्गत गुन्हा दाखल करण्यात आला आहे.

पोलिसांनी सायबर तज्ज्ञांच्या मदतीने तामदारच्या मोबाइल फोन आणि त्याच्या ॲपचा तपास सुरू केला आहे. यामुळे आणखी काही पीडितांचे बयान समोर येण्याची शक्यता आहे. बावधन पोलिस स्टेशनचे वरिष्ठ निरीक्षक अनिल विहुते यांनी सांगितले की, तामदारने अनेक भक्तांना फसवले आहे आणि त्याच्या गुन्ह्यांचा पूर्ण तपास सुरू आहे.

अंधश्रद्धेचा गैरफायदा:

हे प्रकरण पुण्यातच नव्हे, तर संपूर्ण महाराष्ट्रात अंधश्रद्धेच्या नावाखाली होणाऱ्या फसवणुकीवर प्रकाश टाकते. अनेकदा सामान्य लोक आपल्या वैयक्तिक आणि आर्थिक समस्यांमुळे अशा भोंदूबाबांच्या जाळ्यात अडकतात. या प्रकरणाने समाजात जागरूकता निर्माण करण्याची गरज अधोरेखित केली आहे.

समाजाला जागृत करण्याची गरज:

या प्रकरणाने समाजातील अंधश्रद्धेच्या मुळांवर विचार करण्यास भाग पाडले आहे. खालील काही उपाय यामुळे अशा गुन्ह्यांना आळा घालता येईल:

१. जागरूकता मोहिमा

सरकार आणि स्वयंसेवी संस्थांनी अंधश्रद्धेविरोधी जागरूकता मोहिमा राबवाव्यात. विशेषतः ग्रामीण भागात, जिथे अंधश्रद्धा अधिक प्रमाणात आहे, तिथे शिक्षण आणि माहितीचा प्रसार करणे गरजेचे आहे.

२. डिजिटल साक्षरता

लोकांना डिजिटल साक्षरता शिकवणे आवश्यक आहे. मोबाइल ॲप आणि त्यांच्या परवानग्यांबाबत माहिती असणे गरजेचे आहे. कोणत्याही अज्ञात ॲपला परवानगी देण्यापूर्वी त्याची खातरजमा करावी.

३. कडक कायदेशीर कारवाई

अशा भोंदूबाबांना कठोर शिक्षा झाल्यास इतरांना धडा मिळेल. यासाठी कायद्याची कडक अंमलबजावणी आणि जलद न्यायप्रक्रिया आवश्यक आहे.

सावध राहा, सुरक्षित राहा:

प्रसाद तामदार उर्फ भोंदूबाबा प्रकरण हे एक जागृत करणारे उदाहरण आहे. अंधश्रद्धा आणि तंत्रज्ञानाचा गैरवापर यांचा संगम किती धोकादायक ठरू शकतो, हे या प्रकरणाने दाखवून दिले आहे. आपण सर्वांनी आपल्या विश्वास आणि तंत्रज्ञानाचा वापर करताना सावध राहणे गरजेचे आहे. पोलिसांनी या प्रकरणात त्वरित कारवाई केली असली, तरी समाज म्हणून आपणही अशा गुन्ह्यांना आळा घालण्यासाठी पुढे येणे आवश्यक आहे.